Columns en interviews >>
Columns
Wachten (1)
Hoe belangrijker je bent, des te minder je wacht. Dat is de klassieke maatschappelijke regel. Op vliegvelden zie je dat nog steeds duidelijk. Voor de incheckbalie van de economy-class staan lange rijen wachtenden, terwijl de passagiers van de business-class door kunnen lopen naar de speciale balie. Ook bij het aan boord gaan krijgt de business~class voorrang.
In het dagelijkse leven zijn inmiddels veel van dit soort speciale voorrechten verdwenen. De tijd dat horden patiënten op de stoep voor de huisartsenpraktijk stonden te wachten voor het ziekenfondsspreekuur, ligt al weer lang achter ons. Zowel de ziekenfondspatiënt als de particulier verzekerde moeten gewoon een afspraak maken.
Ook in het personenvervoer is een grote mate van democratisering opgetreden. De Jaguar en het Fiatje staan broederlijk naast elkaar staan in de file. En ook de directeur neemt de fiets naar het station, omdat hij zo het snelst op zijn bestemming komt. Hij kan hooguit nog van het voorrecht genieten om een eerste klas kaartje te nemen, waardoor hij meer kans heeft op een zitplaats. Alleen de koningin en enkele captains of industry vliegen boven de file in een helikopter en een enkeling neemt het vliegtuig van Amsterdam naar Maastricht. De tijd dat de geprivilegieerde autobezitter meewarig kon neerkijken op het gewone volk dat bij de bushalte op vervoer stond te wachten, is al lang voorbij.
De wachtlijsten in de gezondheidszorg lopen op en het fileprobleem loopt ook al uit de hand. Time is money, aan al die gelijkheid moet maar eens een eind komen. Onze minister van Volksgezondheid staat niet meer zo afwijzend tegen een voorrangsbehandeling van zieke werknemers. Daarvoor moet dan wel extra betaald worden door het bedrijfsleven. En er wordt inmiddels ook geëxperimenteerd met allerlei vormen van rekeningrijden. Business-class in het ziekenhuis en op de snelweg, eindelijk worden de verstoorde verhoudingen weer rechtgetrokken. Belangrijke mensen dienen voortaan weer minder lang te wachten, zoals dat hoort.
Voor de wachtenden is er één troost. Met de juiste attitude kan dat namelijk wel zo gezellig zijn. Afgelopen week sprak ik nog iemand die het helemaal niet erg vindt om in file te staan. Zij had pas geleden haar eerste autootje aangeschaft en bekende dat ze van ieder uur extra in de auto intens geniet: lekker de radio aan en luisteren naar haar favoriete muziek.
Let maar eens op in de file. Het is nog niet wetenschappelijk onderzocht, maar mijn stelling is: hoe groter en duurder de auto, des te meer stress heeft de bestuurder. Tijd is immers geld. In dure auto's wordt zenuwachtig getelefoneerd terwijl je in kleine autootjes vaker mensen onbekommerd ziet zingen. En waar wordt meer met sympathie naar elkaars klachten geluisterd dan in de wachtkamers van de huisarts en het ziekenhuis?
De bevoorrechten zullen dit alles straks moeten missen.© Theo IJzermans
Columns:
- Amerikaanse kanaries
- De twijfelende manager
- De charismaschool
- De opmars van de nieuwste mens
- De verplaatsbare mens
- De woedende medewerker
- Wanneer val ik door de mand?
- Druk, drukker, drukst
- Het verborgen paradijs
- Hoe bekwaam ben ik?
- Hoe krijg ik mijn zin?
- Managersjargon
- Oudere werknemers
- Rollenspelen
- Scoringsdrift
- Service
- Uitstellen
- Wachten (1)
- Wachten (2)
- Wij ouders eisen!
| top |
